Είναι ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι η έντονη αθλητική δραστηριότητα στη μέση ηλικία συνιστά απειλή για την καρδιαγγειακή υγεία. Νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο JAMA Cardiology. προτείνει μια διαφορετική προσέγγιση.

Προηγούμενες μελέτες είχαν θέσει ως ζήτημα το κατά πόσο η έντονη άσκηση θα μπορούσε να είναι επιβλαβής, επειδή ορισμένοι πολύ δραστήριοι αθλητές παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα ασβεστοποίησης της στεφανιαίας αρτηρίας (CAC), τα οποία οι καρδιολόγοι χρησιμοποιούν ως μέσο εκτίμησης του κινδύνου καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου ή καρδιαγγειακής νόσου.

«Οι άνδρες αθλητές τείνουν να έχουν περισσότερη αθηρωματική πλάκα και, μάλιστα, σχεδόν ασβεστοποιημένη», τονίζει ο Δρ. Levine, ο επικεφαλής ερευνητής Δρ. Benjamin Levine και διευθυντής του Ινστιτούτου Άσκησης και Περιβαλλοντικής Ιατρικής στο Τέξας προσθέτοντας, όμως, ότι δεν έχει διευκρινιστεί ποτέ από κανέναν, αν το γεγονός αυτό αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Για να το εξετάσουν, ο Δρ. Levine και οι συνεργάτες του μελέτησαν τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από περίπου 22.000 υγιείς άντρες ηλικίας 40-80 ετών κατά τα έτη 1998 έως 2013. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν τα επίπεδα δραστηριότητάς τους και υποβλήθηκαν σε εξέταση της εναπόθεσης ασβεστίου στεφανιαίας αρτηρίας, με τους περισσότερους να είναι είναι δρομείς,  ποδηλάτες, κολυμβητές, κωπηλάτες και αθλητές του τριάθλου.

Η έντονη άσκηση ορίστηκε σε οκτώ ή και περισσότερες ώρες την εβδομάδα με μέσο όρο τα 10 μεταβολικά ισοδύναμα (METS), έναν δείκτη για την ενέργεια που καταναλώνεται κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης.

Οι αθλητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες βάσει των αποτελεσμάτων τους στην CAC και οι ερευνητές τα συνέκριναν με βάση το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, παρακολουθώντας το ποσοστό θανάτου των συμμετεχόντων από οποιαδήποτε αιτία και ειδικότερα από καρδιαγγειακές παθήσεις.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, οι εξαιρετικά δραστήριοι αθλητές με χαμηλά επίπεδα CAC παρουσίασαν ποσοστά θνησιμότητας μειωμένα στο μισό σε σχέση με τους λιγότερο δραστήριους άνδρες με παρόμοια επίπεδα CAC, ενώ διαπιστώθηκε ότι ήταν 61% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από καρδιαγγειακές παθήσεις. Οι συμμετέχοντες με υψηλά επίπεδα CAC φάνηκαν επίσης σε καλή κατάσταση, αφού είχαν περίπου 23% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν σε σύγκριση με τους λιγότερο ενεργούς άνδρες.

Σημειώνεται ότι  η μελέτη δεν περιελάμβανε γυναίκες, επειδή τα χαμηλότερα ποσοστά θανάτου τους κατά τη μέση ηλικία κατέστησαν αδύνατη την έγκυρη στατιστική σύγκριση.

Τελικά, σε ποια ηλικία είναι κάποιος πολύ μεγάλος για έντονη φυσική δραστηριότητα;
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει ανώτατο όριο ηλικίας, μετά το οποίο και μετά το όφελος για την υγεία μειώνεται», λέει ο Δρ. Levine. «Το κλειδί είναι να πραγματοποιείτε ένα πλήρες πρόγραμμα άσκησης καθ ‘όλη τη διάρκεια ζωής σας. Δεν χρειάζεται να το παρακάνετε για να είστε υγιείς. Το μεγαλύτερο αποτέλεσμα θα φανεί στην αλλαγή από την καθιστική ζωή σε έναν πιο ενεργητικό τρόπο ζωής».