Γιατί δεχόμαστε πράγματα που στη νεότητά μας δεν συζητάγαμε καν; Μήπως επειδή γινόμαστε πιο θετικοί ως άνθρωποι καθώς μεγαλώνουμε; Εντάξει, αυτό δεν ισχύει για όλους, αλλά υπάρχει μια γενική εμπειρική εντύπωση ότι οι ηλικιωμένοι είναι πιο καλόβολοι σε σχέση με τα οργισμένα νιάτα. Μία νέα έρευνα φωτίζει το θέμα -εκ της πλαγίας οδού, είναι η αλήθεια.

Τα παραπάνω ερωτήματα εξετάζονται στη νέα μελέτη «Συναισθηματική Ευαισθησία κατά τη διάρκεια της ζωής» που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal of Experimental Psychology και παρουσιάζει τα ευρήματα από μια μελέτη για το πώς οι άνθρωποι όλων των ηλικιών αλλάζουν το βαθμό ευαισθησίας τους απέναντι σε κοινωνικά ζητήματα, αλλά και για το πώς ερμηνεύουν τα συναισθήματα των άλλων, ανάλογα με την ηλικία τους.

Για τη μελέτη, ερευνητές από την αμερικανική ψυχιατρική κλινική McLean δημιούργησαν ένα ψηφιακό τεστ συναισθηματικής ευαισθησίας στο οποίο συμμετείχαν περίπου 10.000 άντρες και γυναίκες, ηλικίας από 10 έως 85 ετών. Η ηλεκτρονική πλατφόρμα TestMyBrain.org που χρησιμοποιήθηκε βοήθησε τους ερευνητές να αξιοποιήσουν ένα μεγαλύτερο και πιο ποικίλο σύνολο δειγμάτων από τις προηγούμενες μελέτες.

Η δοκιμή επέτρεψε στους ερευνητές να μετρήσουν κατά πόσο κάθε άτομο ήταν σε θέση να ανιχνεύσει τις λεπτές διαφορές των σημείων του προσώπου που υποδηλώνουν φόβο, θυμό και ευτυχία. Συνάμα, η έρευνα απέδειξε επίσης πώς οι άνθρωποι σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες εμφάνισαν αλλαγές στην ευαισθησία τους έναντι των συναισθημάτων που αντανακλούν στις εκφράσεις του προσώπου.

Όσον αφορά τη μεθοδολογία, κάθε συμμετέχων είχε να διαλέξει μία από δύο φωτογραφίες, απαντώντας σε ερωτήματα όπως: «Ποιο πρόσωπο είναι πιο θυμωμένο/ ευτυχισμένο/ φοβισμένο;». Ανάλογα με την απάντηση καθοριζόταν και ο βαθμός ευαισθησίας των ατόμων.
«Από τις μελέτες και την εμπειρία γνωρίζουμε ότι οι καθημερινές εμπειρίες ενός εφήβου είναι διαφορετικές από ένα μεσήλικα ή έναν ηλικιωμένο, αλλά θέλαμε να κατανοήσουμε πώς αυτές οι εμπειρίες θα μπορούσαν να συνδεθούν με διαφορές στη βασική συναισθηματική κατανόηση», ανέφερε ένας από τους συντάκτες της μελέτης.

Ένα από τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα ήταν ότι οι έφηβοι και οι νέοι άνθρωποι είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με διάφορες μορφές κοινωνικής απειλής, όπως ο εκφοβισμός, αναγνωρίζοντας πιο εύκολα σημάδια θυμού στους άλλους. Από την άλλη πλευρά, όσο μεγαλώνουν οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τον φόβο και τον θυμό στα πρόσωπα των άλλων, παρότι η ικανότητα ανίχνευσης της ευτυχίας παραμένει η ίδια. Αυτό ίσως, υποστηρίζουν οι ερευνητές, δεν οφείλεται σε εκφυλισμό της γνωστικής λειτουργίας, αλλά στο ότι οι ηλικιωμένοι έχουν καλύτερη διάθεση και θετικό πνεύμα, σε σχέση με τη νεότητα.