Ένας ερευνητής του Πανεπιστημίου της Νεβάδα (UNLV) που εργάστηκε πάνω στο ζεύγος ιππόκαμπου-πρόσθιου φλοιού του προσαγωγίου, ανακάλυψε ένα νέο τρόπο για το πώς αυτά τα δύο μέρη του εγκεφάλου συνεργάζονται για να ανακτήσουν τις μακροχρόνιες μνήμες, σύμφωνα με τη σχετική δημοσίευση στο Cell Reports.
Μετά από τέσσερα χρόνια εκτεταμένων εργαστηριακών ερευνών και ανάλυσης δεδομένων, ο James Hyman, καθηγητής ψυχολογίας στο UNLV, και ο μεταπτυχιακός φοιτητής Ryan Wirt, διαπίστωσαν ότι ο πρόσθιος φλοιός του προσαγωγίου διαδραματίζει μεγαλύτερο ρόλο στην ανάκτηση της μακρόχρονης μνήμης από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.
Προηγούμενες μελέτες έχουν εδραιώσει τη διαδικασία της ενοποίησης, δηλαδή της «μεταφοράς» της μνήμης από τον ιππόκαμπο στον πρόσθιο φλοιό του προσαγωγίου, αλλά αυτό που δεν ήταν γνωστό μέχρι σήμερα είναι το τι συμβαίνει όταν ένα άτομο ανακαλεί την παγιωμένη μνήμη σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε η έρευνα του Δρ. Hyman, δείχνοντας ότι τα εγκεφαλικά κύματα μεταξύ του πρόσθιου φλοιού του προσαγωγίου και του ιππόκαμπου συγχρονίζονται, με τον πρόσθιο φλοιό του προσαγωγίου να επηρεάζει έντονα τον «συνεργάτη» του όταν ανακαλείται μια μνήμη μετά από περίπου δύο εβδομάδες. Η μελέτη διαπιστώνει ότι, στην ανάκτηση της μακρόχρονης μνήμης, ο ιππόκαμπος -που είναι ενεργός όταν η μνήμη φτάνει για πρώτη φορά στον εγκέφαλο- χρειάζεται τον πρόσθιο φλοιό του προσαγωγίου για να λειτουργήσει σωστά.
«Πρόκειται για ένα νέο μηχανισμό ανάκτησης μνήμης και μια σημαντική πρόοδο στην κατανόηση του τρόπου που θυμόμαστε το παρελθόν. Είναι μια συναρπαστική ανακάλυψη γιατί ανοίγει νέες πόρτες στην κατανόηση του πώς ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται και έχει πρόσβαση σε παλαιότερες μνήμες», δήλωσε ο Δρ. Hyman, ο οποίος θεωρεί ότι τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν μελλοντικά να έχουν επιπτώσεις στη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ και άλλων μορφών άνοιας.
Καθώς οι ασθενείς μεταβαίνουν από την ήπια γνωστική εξασθένηση στη νόσο Αλτσχάιμερ, η απώλεια της δυνατότητας ανάκλησης των μακροχρόνιων αναμνήσεων είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα.
«Η έρευνά μας ανοίγει νέους πιθανούς δρόμους για να διερευνήσει γιατί ορισμένες μορφές άνοιας και διαταραχών οδηγούν σε προβλήματα ανάκλησης των μακροπρόθεσμων αναμνήσεων, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να συμβάλλει σε μελλοντικές θεραπείες για την αποκατάσταση αυτής της ικανότητας των ασθενών», δήλωσε καταληκτικά ο Δρ. Hyman.
