Είναι μερικές φορές που δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν το μέγεθος μιας απώλειας, μιας τραγωδίας που εξελίσσεται δίπλα σου, στο απέναντι κρεβάτι.

Η Έφη Τζιαμπατζή, νοσηλεύτρια σε ψυχιατρική κλινική της Δράμας η οποία νόσησε με κορωνοϊό κι αναγκάστηκε να νοσηλευτεί στο Γενικό Νοσοκομείο της Δράμας, δίπλα στην συνάδελφο της, Μαρία Καραγκιοζίδου, την δεύτερη νοσηλεύτρια του εν λόγω νοσοκομείου που έχασε τη ζωή της, βρήκε το κουράγιο να μιλήσει δημόσια για όλες αυτές τις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν μαζί στον θάλαμο Covid-19.

Να μιλήσει ανοιχτά για το φόβο, την αγωνία, τις ανησυχίες και την ανασφάλεια που τους κυρίεψε, δίνοντας αληθινή μάχη για να μην χειροτερέψει η κατάσταση της υγείας τους. Η Έφη τα κατάφερε, όχι όμως και η Μαρία που υπέκυψε λόγω των επιπλοκών που της προκάλεσε ο κορωνοϊός στον οργανισμό της.

«Όταν μπήκα για νοσηλεία, η Σοφία ήταν ήδη εκεί. Εκείνη είχε μπει από το πρωί και εγώ το βράδυ, σε άθλια κατάσταση, με πολύ υψηλό πυρετό, βήχα, αδυναμία και μεγάλη κόπωση» θυμάται η Έφη Τζιαμπατζή.

Το πρώτο συναίσθημα που την κυρίεψε, ήταν το συναίσθημα του πανικού, θα πει.

«Πανικοβλήθηκα διότι φοβόμουν μην με πιάσει κι εμένα δύσπνοια, διότι η δύσπνοια της Σοφίας ήταν πολύ έντονη, δεν τις έφτανε το οξυγόνο που έπαιρνε παρ’ όλο που συνεχώς της χορηγούσαν. Έχω αλλεργικό άσμα και φοβόμουν τα χειρότερα, δηλαδή μην χρειαστεί να με στείλουν Αλεξανδρούπολη» προσθέτει η νοσηλεύτρια.

Στο μυαλό της έρχονται οι εικόνες που ζούσε καθημερινά με την Μαρία, μια ηλικιωμένη ασθενή και τρεις ακόμα γυναίκες με τις οποίες ήταν κοντά ηλικιακά.

«Με την Σοφία μιλούσαμε συνέχεια γιατί κάναμε και το ίδιο επάγγελμα, οπότε είχαμε περισσότερα πράγματα να μοιραστούμε σε μια κουβέντα. Μιλούσαμε για τις αγωνίες μας, τους φόβους μας. Προσευχόμασταν να κατέβει ο πυρετός μου που ήταν ακατέβατος 39, 5 και να πέσει η δύσπνοιά της, που ήταν εξίσου έντονη. Κάναμε προσευχές μαζί, ξανά και ξανά».

Η Σοφία Καραγκιοζίδου είχε γίνει πρόσφατα γιαγιά και μάλιστα κατά την γέννα, τόσο η κόρη της, όσο και το νεογνό διαγνώστηκαν με κορωνοϊό. «Από το νοσοκομείο πρέπει να κόλλησε η κόρη της και έτσι κόλλησε στη συνέχεια και η Σοφία» λέει η Έφη Τζιαμπατζή.

Για να προσθέσει: «Της έστελναν καθημερινά φωτογραφίες με το εγγόνι της για να πάρει δύναμη. Την εμψύχωναν για να ανταπεξέλθει».

Έπειτα από έξι μέρες νοσηλείας, η Έφη Τζιαμπατζή, πήρε εξιτήριο, όχι επειδή έγινε καλά, εξηγεί, αλλά γιατί χρειάζονταν τα κρεβάτια στο νοσοκομείο. «Μια μέρα δεν έκανα πυρετό κι αμέσως με βγάλανε από το νοσοκομείο. Μου έδωσαν αγωγή, θεραπεία στο σπίτι και έτσι έφυγα, ενώ την Σοφία την έστειλαν δυστυχώς στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης διότι η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε. Για καλύτερα της είπαν…».

Παρά τον ξαφνικό αποχαιρετισμό τους, οι δυο γυναίκες δεν έπαψαν να επικοινωνούν μέσω messenger κάθε μέρα, ρωτώντας η μια την άλλη για το πως εξελίσσεται η υγεία τους. «Με οξυγόνο είμαι αλλά αισθάνομαι καλά μου έλεγε η Σοφία τη μια μέρα και την άλλη ήταν λίγο χειρότερα, ενώ της έδινα κουράγιο» θα πει η Έφη Τζιαμπατζή. Κάποια στιγμή κατάλαβε ότι τα πράγματα είχαν χειροτερέψει για την συνάδελφό της. «Σταμάτησε να απαντάει στα μηνύματα και τότε κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει. Πήρα αμέσως μια φίλη μου γιατρό που δουλεύει στο νοσοκομείο μας και εκείνη μου είπε ότι η Σοφία διασωληνώθηκε. Υποτροπίασε και σε μια βδομάδα ακριβώς, έφυγε, δεν άντεξε…».